سپتيک و چاه فاضلاب و سيستم لوله بازکني دفع فاضلاب يکي از موارد مهم در صنعت ساختمان است.
دفع فاضلاب به دو صورت سيستم فاضلاب شهري و سيستم چاه فاضلاب امکان پذير است.
ولي به دليل ضعف و نقصان سيستم فاضلاب شهري، همچنان از روش چاه استفاده ميشود.
البته مضرات زيست محيطي و سلامتي آن تخليه چاه بر کسي پوشيده نيست.
انتخاب نوع دفع و چاه فاضلاب بستگي به جنس خاک، نوع زمين و سطح آب زير زميني منطقه دارد.
در مناطقي که خاک آن به ميزان کافي شن و ماسه يا خرده سنگ داشته باشد از چاه جذبي و در مناطقي که خاک آن حاوي رس فراوان با خاصيت باتلاقي بوده يا رفع گرفتگي سرويس بهداشتي سطح آب زير زميني بالا باشد (در صورت عدم وجود سيستم فاضلاب شهري) از چاه (مخزن) سپتيک استفاده ميشود.
چاه جذبي از سه بخش زير تشکيل شده است:
به دهانه چاه که شکل گلدان داشته باشد (مخروطي يا قيفي) گلدوني گويند.
در واقع گلدوني محل جمع آوري فاضلاب و استقرار انتهاي لوله هاي فاضلاب بوده و وظيفه هدايت فاضلاب به چاه را دارد.
بدنه چاه لوله بازکني شبانه روزي به قطر 80 تا 100 سانتيمتر که تا سطح لايه نفوذ پذير خاک عمق داشته باشد را ميله گويند.
البته بهتر است جهت کاهش اثرات منفي حفر چاه بر سازه ساختمان، همواره حداقل عمق ميله 6 متر باشد.
مخزن گنبدي شکل چاه که در لايه نفوذ پذير خاک حفر ميشود را گويند.
وظيفه آن جمع آوري فضولات و جداسازي آب از فاضلاب توسط نفوذ در لايه هاي نفوذ پذير خاک است.
نکته
حتماً بايد آب باران و آب سطحي از چاه فاضلاب انساني جدا بوده و بهتر است در حد امکان چاه مربوط به آب باران از چاه فاضلاب انساني دور باشد.
زيرا در هنگام بارش باران حجم زيادي از آب وارد سپتيک تانک يا چاه جذبي ميشود.
اين امر موجب بر هم خوردن ايستم باکتريهاي بي هوازي و اختلال در فرايند هضم لجن شده.
همچنين سبب بر هم خوردن لجن و متصاعد شدن بوي ناخوشايند فاضلاب و پخش آن در محوطه ساختمان ميشود.
چاه جذبي يکي از روش هاي سنتي دفع فاضلاب انساني است.
اين روش همچنان در مناطق داراي زمين نفوذ پذير و با سطح آبهاي زيرزميني پايين مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
البته ورود مستقيم فاضلاب به چاه جذبي بدون هيچ گونه عمليات پيش تصفيه، قابليت تصفيه کنندگي اين گونه چاه ها را به شدت کاهش مي‌دهد.
اين امر موجب آلودگي منابع آب زيرزميني ميشود.
لذا استفاده مستقيم از چاه جذبي براي دفع فاضلاب توصيه نمي‌شود.
اتصال به سيستم فاضلاب شهري در صورت امکان و يا استفاده از پکيج هاي فاضلاب مجهز به فن هوادهي، روشهاي مطمئنتري در اين خصوص محسوب ميشود.
در صورت انتخاب چاه جذبي به عنوان گزينه دفع فاضلاب انساني، ابتدا فاضلاب را به داخل يک انباره (سپتيک تانک) هدايت کنيد.
اينکار با ايجاد تاخير و ايستايي در حرکت فاضلاب به مدت تقريبي 24 ساعت، لجن موجود در آن ته نشين کرده و سپس آب باقي مانده را به چاه جذبي هدايت شود.
با توجه به فرايند جذب لجن با استفاده از باکتري هاي بي هوازي در چاه جذبي و سپتيک تانک، بوي نامطبوع همراه با گازهاي قابل انفجار از اين دو سيستم متصاعد ميشود.
حتماً بايد با در نظر گرفتن لوله ونت مستقل با سايز حداقل 4 اينچ در محوطه آزاد و دور از محل اسکان ساکنين گازها تخليه شود.
اين چاه از مصالح نفوذ ناپذير و مقاوم در برابر خوردگي از جمله بتن، مصالح ساختماني و مواد پليمري ساخته شده است.
وظيفه آن حفظ و نگهداري فاضلاب و عدم اجازه نشت از آن است.
اين چاه‌ها بايد در دوره هاي کوتاه و مشخص توسط تانکرها يا دستگاه هاي مخصوص تخليه شوند.
چاه هاي سپتيک در دو نوع يک بخشي يا چند بخشي تقسيم مي‌شوند. اين تقسيم بندي بر اساس بخش بندي داخلي سپتيک است.
در اين نوع سپتيک لازم است با استفاده از ديوارهاي کوتاه به عنوان موج گير سرعت حرکت فاضلاب را در آن کاهش داده.
با اينکار امکان جدا شدن آب از مواد معلق در فاضلاب ايجاد شده.
به مرور زمان فضولات بصورت لجن در کف مخزن جمع خواهند شد.
با ايجاد دو يا چند اتاقک به هم مرتبط در سپتيک، امکان جداسازي آب از فضولات را فراهم مي‌سازند.
همچنين جمع آوري فاضلاب را در اتاقکهاي ابتدايي نيز ميتوانند انجام دهند.
جنبه هاي منفي چاه سپتيک نسبت به نوع جذبي کمتر است.
به اين دليل که فاضلاب و آبهايي که آلودگي دارند را وارد سفرههاي زير زميني نمي‌کند.
اما با اين وجود جايگزين شبکه فاضلاب و روشهاي نوين تصفيه فاضلاب نخواهد شد.
درباره این سایت